فناوری دستگاه شاتکریت در پروژه های ساختمانی و در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله تعمیرات استفاده می شود که معمولاً با پاشش شاتکریت ، منجر به ایجاد سطح وسیعی از عناصر بتنی می شود. پس از عمل آوری، این نسبت سطح به حجم زیاد سطح در معرض می تواند منجر به توزیع غیر یکنواخت رطوبت در شاتکریت در محل شود که باعث ایجاد انقباض در خشک شدن دیفرانسیل می شود. انقباض و ترک خوردگی بعدی به نسبت مواد انتخاب شده و رژیم پخت بستگی دارد.
شاتکریت
شاتکریت که به عنوان بتن پاششی نیز شناخته می شود، یک مخلوط مخصوص بر پایه سیمان است که برای پرتاب پنوماتیک با سرعت بالا به سمت سطح هدف طراحی شده است. در سال های اخیر توسعه و کاربرد فضای زیرزمینی پیشرفت سریعی داشته است، به عنوان مثال در صنایع مترو، تونل و معدن. فناوری دستگاه شاتکریت ، یکی از ابزارهای مهم برای حفظ پایداری و یکپارچگی فضاها و سازه های زیرزمینی است. شاتکریت دارای مزایای عملکرد ساده، ساخت راحت و راندمان بالا است. فناوری شاتکریت پیشرفته برای اطمینان از کاربرد ایمن و کارآمد مهندسی فضای زیرزمینی اهمیت فزاینده ای دارد. شاتکریت (یا بتن پاششی) روشی برای قرار دادن مواد سیمانی است. تکنیک کاربرد شامل پرتاب پنوماتیک ملات یا بتن با سرعت بالا با استفاده از فناوری دستگاه شاتکریت بر روی سطح است.
روش های تولید شاتکریت
دو روش اصلی تولید شاتکریت، فرآیند مخلوط خشک و اختلاط مرطوب است. در حالی که تمایز واضحی بین این دو روش وجود دارد، آنها برای تونل‌سازی، تثبیت شیب، استخرها، سدها و سایر فعالیت‌هایی که روش‌های سنتی قرار دادن برای آنها ناکارآمد یا از نظر اقتصادی غیرقابل دوام هستند، بهترین مناسب هستند . یکی از ویژگی های اصلی روش شاتکریت برای قرار دادن بتن، انعطاف پذیری و معمولاً چسبندگی عالی به بستر است. فرآیند مخلوط خشک به ویژه برای تعمیرات و توانبخشی و در کاربردهای عمودی و سربار موثر است. بسیاری از پیشرفت‌های جدید در تجهیزات شاتکریت و فناوری مواد در سال‌های اخیر، قابلیت‌های شاتکریت را بسیار افزایش داده است. این پیشرفت های جدید همراه با عملکردهای میدانی اثبات شده، پذیرش و استفاده از شاتکریت را به عنوان یک روش ساخت و ساز قابل دوام بیشتر کرده است.
فناوری دستگاه شاتکریت در پروژه های ساختمانی
در فرآیند توسعه فضای زیرزمینی، شرایط زمین‌شناسی شدید، مانند تنش زیاد زمین و دمای بالا، به راحتی می‌تواند باعث انفجار سنگ، آسیب حرارتی در دمای بالا و فوران‌های مضر گاز شود. تحقیقات زیادی در مورد فن‌آوری‌ها و روش‌های پشتیبانی جدید برای فضای زیرزمینی انجام شده است، که استفاده از فناوری دستگاه شاتکریت یکی از مهمترین روش ها می باشد. به عنوان مثال، پاشش بتن تقویت‌شده با الیاف فولادی برای جلوگیری از ترک‌خوردگی بتن، پاشش مواد پلیمری مبتنی بر سیمان برای بهبود شکل‌پذیری مواد، و حتی توسعه نوظهور شاتکریت خود ترمیم شونده.
پشتیبانی نظری و فنی زیادی برای پشتیبانی شاتکریت در فضای زیرزمینی وجود داشته است، با این حال، با بهبود الزامات ایمنی و بهداشت شغلی و همچنین شرایط پیچیده زمین‌شناسی، فناوری پشتیبانی شاتکریت پیشرفته به فوریت مورد نیاز است. این می تواند نه تنها نقش حمایتی ایفا کند، بلکه می تواند ایمن، کارآمد و دوستدار محیط زیست نیز باشد. به ویژه، در فضاهای باریک زیرزمینی، فرآیند حفاری غلظت بالایی از گرد و غبار تولید می کند که می تواند باعث ایجاد پنوموکونیوز در کارگران ساختمانی شود.
بسیاری از فناوری های دستگاه شاتکریت که بر روی زمین اعمال می شوند، به دلیل محدودیت فضا نمی توانند در فضاهای زیرزمینی استفاده شوند. به عنوان مثال، در فرآیند حفاری تونل یا استخراج زغال سنگ، انتشار گازهای قابل اشتعال و انفجاری چالش ها و الزامات جدیدی را برای شاتکریت زیرزمینی ایجاد می کند، زیرا اختلاط و آماده سازی شاتکریت باید عملکرد ضد انفجار داشته باشد. اگر تجهیزات اختلاط زیرزمینی معقولی وجود نداشته باشد، تضمین کیفیت اختلاط شاتکریت در محل دشوار است. فناوری پشتیبانی معقول شاتکریت می تواند جابجایی سنگ های اطراف را کاهش دهد و غلظت گرد و غبار را در فضاهای کاری کاهش دهد. بنابراین، تبادل و بحث در مورد فناوری پیشرفته پشتیبانی شاتکریت برای فضاهای زیرزمینی، منجر به توسعه ایمن و کارآمد فضای زیرزمینی می شود.
مزایای استفاده از شاتکریت
یکی از مزیت های اصلی شاتکریت ظرفیت پوشش سطوح بزرگ (به عنوان مثال، تعمیر دیوار یا تکیه گاه) بدون استفاده از قالب است. با این حال، هنگامی که تکمیل کننده ها کار خود را بر روی سطح شاتکریت کامل کردند، اغلب خود را با سطح وسیعی از بتن تازه محافظت نشده می یابیم. مگر اینکه اقدامات حفاظتی به سرعت اجرا شود، تبخیر آب سطحی به سرعت منجر به انقباض متفاوت از طریق لایه شاتکریت تعمیری نسبتا نازک (معمولاً 100 تا 200 میلی متر) می شود. به موازات آن، مخلوط‌های شاتکریت معمولاً انقباض بیشتری را در مقایسه با مخلوط‌های بتن ریخته‌شده در محل معمولی نشان می‌دهند. انقباض بیشتر شاتکریت در مقایسه با بتن ریخته گری به دلیل محتوای سیمانی بیشتر و حجم درشت سنگدانه کمتر است. پارامتر دیگری که می تواند به طور قابل توجهی مشکل انقباض را تشدید کند، یک پدیده خاص شاتکریت است که به عنوان برگشت (یعنی مواد از دست رفته در طول پاشش) شناخته می شود که می تواند ترکیب مورد انتظار در محل شاتکریت تازه را اصلاح کند.
به طور کلی، تمام مواد مبتنی بر سیمان در پاسخ به واکنش‌های شیمیایی، تغییرات دما و تغییرات رطوبتی در داخل تخلخل خود، حتی بدون حضور هیچ نیروی خارجی، تغییرات حجمی قابل توجهی (یعنی انقباض یا انبساط) را تجربه می‌کنند. انقباض خشک شدن یکی از مهمترین دلایل نگرانی برای مواد سیمانی است.
انقباضات شاتکریت
سه نوع انقباض خشکی ناشی از کاهش رطوبت نسبی در داخل تخلخل مواد پایه سیمان وجود دارد: انقباض پلاستیکی، انقباض خودزا و انقباض خشک کردن. در واقع، همه این نوع انقباض ها به هم مرتبط هستند و ممکن است به طور همزمان رخ دهند. به عنوان مثال، هنگامی که بتن بلافاصله پس از عمل آوری تحت شرایط خشک شدن قرار می گیرد، انقباض خشک شدن می تواند همزمان با انقباض خودزا رخ دهد.
نگرانی اصلی با توجه به انقباض، پتانسیل ایجاد ترک و هرگونه تأثیر نامطلوب بعدی بر دوام یا قابلیت سرویس دهی بتن است. ترک ها ممکن است عمدتاً به دلیل مهار (داخلی و/یا خارجی) که ذاتی در ماست رخ دهد. اگر انقباض مهار شود، تنش های کششی داخلی به تدریج در عنصر ایجاد می شود. با گذشت زمان، این تنش ها ممکن است در نهایت از حداکثر استحکام کششی ماده فراتر رفته و در نتیجه باعث ایجاد ترک شوند.
اکثر ترک ها در 10 روز اول پس از بتن ریزی ایجاد می شوند. بسته به کاربرد خاص و شدت قرار گرفتن در معرض، ترک می تواند منجر به خوردگی زودرس فولاد تقویت کننده و متعاقب آن خراب شدن بتن/شاتکریت در سرویس شود. ترک خوردگی علاوه بر به خطر انداختن جذابیت زیبایی، می تواند هزینه تعمیر و نگهداری را نیز تا حد زیادی افزایش دهد. بنابراین، به حداقل رساندن پتانسیل ترک خوردگی انقباض برای استفاده از مزایای کامل شاتکریت مطلوب است.
در حالی که پارامترهای طراحی اختلاط (مانند محتوای سیمان، حجم سنگدانه، دود سیلیس، خاکستر بادی، مواد افزودنی و غیره) شناخته شده است که بر انقباض و ترک خوردگی بتن ریخته‌گری شده تأثیر می‌گذارد، مشخص نیست که چگونه و تا چه حد این متغیرها در مورد شاتکریت اهمیت دارند. این به این دلیل است که یافتن داده‌های مواد قابل اعتماد در مورد تأثیر آنها بر شاتکریت بر اساس آزمایش‌های انقباض حلقه محدود، اگر نگوییم غیرممکن است، دشوار است.
کلام آخر
فناوری دستگاه شاتکریت در دهه گذشته پیشرفت های قابل توجهی در طراحی مخلوط با توجه به افزودنی های شیمیایی، دود سیلیس و خاکستر بادی داشته است. تنوع طرح های مخلوط در طیف گسترده ای از پروژه ها اعم از تعمیرات و بازسازی تا ساخت و سازهای جدید استفاده می شود. افزودن این مواد از طریق فرآیند پیچیده قرار دادن پنوماتیک بر انقباض در سنین پایین و پتانسیل ترک خوردگی مرتبط تاثیر می گذارد. با این حال، وضعیت دانش در مورد تأثیر مخلوط
استفاده از شاتکریت مستلزم برگشت مجدد است – که بخش عمده ای از مواد (عمدتا سنگدانه های بزرگ) است که در حین پاشش از سطح دریافت کننده کمانه می کنند و روی زمین می افتند. ریباند می تواند پیامدهای شدیدی بر ترکیب درجای شاتکریت مخلوط خشک تازه و در نتیجه، بر دوام طولانی مدت و عملکرد مکانیکی عناصر شاتکریت داشته باشد. بنابراین، اندازه گیری بازگشت مجدد در این مطالعه حیاتی است. اندازه گیری های برگشتی با استفاده از یک پانل فولادی عمودی انجام شد.
شرکت مهندسی توسعه عمران داتام ، به عنوان یک شرکت پیشرو و مستقل، با بیش از دو دهه فعالیت در زمینه ارائه خدمات کلایمر و اجاره کلایمر ، انواع دستگاه فوم بتن ، دستگاه شاتکریت ، دستگاه انتقال مصالح ، دستگاه گچ پاش و غیره فعالیت می نماید. رسالت اصلی شرکت عمران داتام ، ارائه محصولات و تجهیزات عمرانی و ساخت و ساز به روز ، مطمئن ، ایمن با قیمت مناسب و کیفیت بالاست و مشارکت مسئولانه در حفظ سلامت و ایمنی پرسنل و ساخت و سازها دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول و دریافت مشاوره یا ثبت سفارش خرید کافی است ، با شماره ۰۹۱۲۲۱۲۹۰۳۴ تماس بگیرید.
بدون نظر